بررسی معابر منتهی به ساباط در شهر دزفول

گرما یکی از عوامل اصلی تعیین کننده شرایط آسایش اقلیمی در مناطق گرم و خشک است، به همین دلیل ایجاد فضایی که بتوان به واسطه ی آن از گرما در امان ماند یکی از نیازهای انسان در چنین اقلیمی است. در گذشته معماران راهکارهایی برای مسائل اقلیمی در معماری بومی هر منطقه ابداع می کردند. در شهر دزفول نیز برای ایجاد آسایش حرارتی از روش های مختلفی استفاده می شده است که یکی از آنها استفاده از عنصر ساباط در می باشد. بررسی و تحلیل این پاسخ معمارانه به شرایط اقلیمی موجود، به طراح ی اقلیمی درمعماری امروز کمک شایانی می کند. در این مقاله تلاش شده تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات میدانی به ناخت گونه های مختلف ساباط های موجود در بافت قدیم دزفول، پرداخته شود و به بررسی و دسته بندی نوع معابری که این عنصر اقلیمی بر روی آن بنا شده است، پرداخته شود. در پایان، نتایچ پژوهش حاکی از آن است که ساباط نه تنها به عنوان یک ساختار اقلیمی با ساختاری چندسویه، المانی سودمند است؛ بلکه پاسخی کامل و هنرمندانه به مسئله گرما بوده است و با توجه به موارد فوق استفادهاز فناوری ساباط در معماری امروز شهر دزفول می تواند برای رسیدن به یک معماری خوب و پایدار راهگشا باشد.