مقایسه اثربخشی آموزش خود تنظیمی شناختی و آموزش فناوری اطلاعات بر رضایت شغلی کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان اثربخشی آموزش خود تنظیمی شناختی و آموزش فناوری اطلاعات بر رضایت شغلی کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که بر اساس اطلاعات دفتر آمار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 97-96 تعداد کارمندان آن در شهر تهران 1050 نفر بود. باتوجه به نوع تحقیق نیمه آزمایشی، تعداد 60 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند و پس از همتا سازی براساس ملاک های سن ، جنس ، سابقه کار در سه گروه 20 نفری جایگزین شدند. به گروه اول آموزش فناوری اطلاعات و به گروه دوم آموزش خود تنظیمی شناختی داده شد ، و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. گروه-های آزمایشی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت، کندال و هیولین (1969)پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تی همبسته و تحلیل کواریانس استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار تحلیل آماری 22- spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت بین گروه های آزمایشی با گروه کنترل در سطح 0/001 معنا دار است . بدین معنا که هر دو روش آموزشی فناوری اطلاعات و خودتنظیمی شناختی باعث افزایش رضایت شغلی در کارکنان شده اند و بین گروه های آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد(0/05< P,) . بدین معنا که هر دو گروه اثر بخشی یکسانی بر رضایت شغلی داشتند.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، فناوری اطلاعات ، خود تنظیمی شناختی