بررسی آزمایشگاهی تاثیر جایگزینی درشت دانه بتن با لاستیک تایرهای فرسوده با ابعاد یکسان بر مقاومت فشاری بتن های رده C28و C24 و C21

در این مطالعه تاثیر جایگزینی سنگدانه درشت بتن با قطعات لاستیک به دست آمده از تایرهای فرسوده بر مقاومت فشاری بتن های رده C28, C24, C21 مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از قطعات لاستیک مورد اشاره در بتن به دو منظور صورت می گیرد؛ هدف اولیه تقلیل مشکلات ناشی از باقی ماندن لاستیک های فرسوده در محیط زیست و تجزیه ناپذیری آنها بوده و هدف دوم تصحیح برخی خواص بتن نظیر ترد بودن و میل دادن آن به سمت انعطاف پذیری و به دست آوردن مقاومت فشاری تک محوری برای درصدهای مختلف جایگزینی قطعات لاستیکی در بتن برای استفاده های آتی می باشد. یکی از راهکارهای ارائه شده برای کاهش میزان آلودگی لاستیک های مستعمل به محیط زیست، بازیافت و استفاده مجدد از آنهاست و بر اساس تحقیق محققان ساختمانی، یکی از راه های حذف این مواد، استفاده از آنها در بتن می باشد که با توجه به خواص لاستیک مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله از قطعات لاستیک با ابعاد ثابت 25*25*8 میلیمتر به عنوان جایگزین حجمی از سنگدانه های متناظر در طرح مخلوط بتن استفاده شده است. آزمونه های مکعبی به ابعاد 15*15*15 سانتیمتر ساخته شده و تحت آزمایش فشاری تک محوری قرار داده شدند. مشخصات آزمونه های تهیه شده با بتن حاوی قطعات لاستیک با نمونه های کنترلی مقایسه و تحلیل گردید. در آزمونه ها با افزایش درصد جایگزینی قطعات لاستیکی با درشت دانه سنگی، مقاومت فشاری نسبت به آزمونه های کنترلی کاهش یافته؛ همچنین کارآیی بتن حاوی لاستیک نسبت به بتن کنترلی افزایش می یابد. معیار کمینه مقدار افت مقاومت فشاری نسبت به لاستیک مورد استفاده در بتن که نسبت تغییر مقاومت بتن لاستیکی به بتن کن ترلی را با توجه به درصد جایگزینی لاستیک مشخص میسازد، برای هر سه رده بتن بررسی گردیده و درصدهای بهینه هر کدام به تفکیک تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

بتن لاستیکی ، مقاومت فشاری ، خواص مکانیکی ، کارآیی ، محیط زیست