منیژه پورنعمت رودسری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خلیج فارس بوشهر

در رویکرد مطالعات فرهنگی، پژوهشگر تحقیقات خود را به آثار مشهور و معتبر محدود نمی کند، بلکه ادبیات عامه پسند را نیز معرف فرهنگ جامعه می­داند. با توجه به این که لالایی ها جزو ادبیات شفاهی و عامیانه محسوب می­شوند و در حوزه­ی مردم شناسی باید به شناخت بیشتر مردم مناطق مختلف دست یافت، باید دید که لالایی ها تا چه حد اوضاع اجتماعی و فرهنگی مردم منطقه را فرا می­نماید. به دلیل این که مادر اولین کارگزار اجتماعی شدن کودک در تعلیم مفاهیم دینی، فرهنگی و اجتماعی است و همچنین در لالایی ها احساسات خود را  نیز بیان می کند، بررسی لالایی ها  می تواند در حوزه­ی پژوهش های ادبیات تعلیمی و غنایی مورد توجه باشد.  این بررسی برآن است تا نشان دهد که برخی از لالایی ها بیانگر آرزوهای مادران و نشانگر هویت مذهبی مردم است. لالایی ها همچنین دل نگرانی های اجتماعی و اقتصادی مردم، ساختار خانواده ها از قبیل ارتباط عاطفی و چند همسری را نیز نشان می­دهد. با توجه به این که تاکنون تحقیقات انجام شده در مورد لالایی های استان بوشهر بیشتر جمع آوری بوده و کمتر تحلیل محتوایی شده است، انجام این پژوهش ضروری به نظر می­رسد تا از طریق تحلیل محتوای لالایی­ به عنوان نوعی ادبیات عامیانه، غنایی و تعلیمی،  با دیدگاه های فرهنگی، اقتصادی، دینی و مذهبی مردم استان بوشهر به ویژه مادران و زنان این منطقه آشنا شویم.  

لالایی, ادبیات عامیانه­­, تعلیمی, غنایی, مطالعات فرهنگی