حمیدرضا وارثی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
اسماعیل کمالی باغراهی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

مسکن به ­عنوان یکی از اساسی­ ترین نیازهای انسان است و به­عنوان یکی از مسائل حاد کشورهای در حال توسعه محسوب می­شود. ضعف مدیریت اقتصادی، نداشتن برنامه ­ریزی مسکن و رشد شتابان جمعیت شهرنشین، تامین مسکن را در کشور ایران به یک معضل تبدیل کرده است؛ از این رو، توجه به مسائل و مشکلات و ارتقای وضعیت کمی و کیفی مسکن می­تواند برنامه­ ریزی و تصمیم­ گیری را در این بخش تسهیل نماید. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت شاخص­های کمی و کیفی مسکن در شهر جیرفت و مقایسه آن با مناطق شهری کشور و همچنین پیش­بینی زمین و مسکن مورد نیاز این شهر تا سال 1400 است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، آمار سرشماری­های نفوس و مسکن، طرح جامع شهر جیرفت و داده­ های میدانی است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که در طی دوره 1390-1345 وضعیت شاخص­های کمی و کیفی شهر جیرفت بهبود داشته است، ولی در بعضی موارد در مقایسه با مناطق شهری کشور در رتبه پایین ­تری قرار دارد. همچنین در این مقاله جمعیت و تعداد خانوار این شهر تا سال 1400 پیش­بینی و مشخص شده که در این مدت به 15774 واحد مسکونی جدید و 1246146 مترمربع زمین نیازمند خواهد بود.

شاخص های کیفی و کمی مسکن, پیش بینی مسکن, شهر جیرفت