ضرورت تربیت جنسی در مدارس دوره ابتدایی از دیدگاه اولیا و معلمان

پژوهش حاضر به ضرورت تربیت جنسی در مدارس دوره ابتدایی از دیدگاه اولیا و معلمان با رویکرد کیفی مبتنی بر پدیدارشناسی پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و ازنظر رویکرد جزء رویکردهای کیفی با روش پدیدارشناسی توصیفی بود. جامعه آماری شامل تمامی اولیا و مربیان مدارس دوره ابتدایی شهرستان ارومیه بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به تعداد 9 نفر از والدین و تعداد 10 نفر از معلمان انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه با سوالات باز پاسخ بود که به منظور جمع آوری و مقایسه نظر اولیا و معلمان درباره هنجارهای اجتماعی و اطلاعات ضروری در مورد مسائل مرتبط با غریزه جنسی مورداستفاده قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کدگذاری باز و محوری انجام شد. نتایج تحلیل نشان داد که اولیا دانش آموزان بر آموزش مسائل بلوغ جنسی و آشنایی با آناتومی بدن به کودکان تاکید داشته و معلمان نیز اعتقاد داشتند که ضمن آموزش مسائل بلوغ جنسی و آشنایی با آناتومی بدن، احکام مربوطه به تربیت و بهداشت جنسی نیز بایستی در برنامه های آموزشی کودکان در مدارس لحاظ گردد. بنابراین توصیه میگردد که آموزشهای مبتنی بر فرهنگ و باورهای دینی بومی به دانش آموزان در دوره ابتدایی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

تربیت جنسی ، دوره ابتدایی ، اولیا و معلمان ، رویکرد پدیدارشناسی