اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری بر تاب آوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری بر تاب آوری طراحی و اجرا شد. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان برخوار شهر دولت آباد در استان اصفهان بودند. از این جامعه، 40 دانش آموز که تاب آوری پایینی داشتند غربال شدند، 20 دانش آموز در گروه گواه و 20 دانش آموز در گروه آزمایش با توجه به معیارهای ورود و خروج قرار گرفتند. نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت تصادفی خوشه ای مرحله ای انجام گرفت. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته در یک جلسه درمان 90-60 دقیقه ای آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری را دریافت کردند و گروه گواه مداخله خاصی دریافت نکرد. در این پژوهش، از پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون (2003) استفاده شد. آزمودنیها در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد، با کنترل اثر پیش آزمون، بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و گواه از لحاظ نمره تابآوری در پسآزمون تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که،آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری بر افزایش تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه دوم اثربخش بود.

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی– رفتاری ، تاب آوری ، دانش آموز