اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بود. روش این پژوهش از نوع شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی استان یزد بودند و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) بود. 30 دانش آموز که نمرات پایینی در پرسشنامه سرزندگی تحصیلی به دست آوردند بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه دسته بندی شدند. متغیر مستقل در این پژوهش، آموزش درمان یکپارچه توحیدی بودکه به مدت 8 جلسه 120 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای مقایسه میانگین دو گروه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی به میزان معناداری باعث افزایش سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان شده است. نتایج حاضر اهمیت کار با درمان یکپارچه توحیدی برای ارتقاء سلامت روانی دانش آموزان را مورد تاکید قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

درمان یکپارچه توحیدی ، سرزندگی تحصیلی ، دانش آموزان پیش دانشگاهی