اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر اضطراب دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر اضطراب دانش آموزان بود. روش این پژوهش از نوع شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی استان یزد بودند و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر (1970) بود. 30 دانش آموز که نمرات بالایی در پرسشنامه اضطراب به دست آوردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه دسته بندی شدند. متغیر مستقل در این پژوهش، آموزش درمان یکپارچه توحیدی بود که به مدت 8 جلسه 120 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای مقایسه میانگین دو گروه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی به میزان معناداری باعث کاهش اضطراب در دانش آموزان شده است. نتایج حاضر اهمیت کار با درمان یکپارچه توحیدی برای ارتقاء سلامت روانی دانش آموزان را مورد تاکید قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

درمان یکپارچه توحیدی ، اضطراب ، دانش آموزان پیش دانشگاهی.