راهگشای درمان اضطراب صحبت در جمع به عنوان رفتار پرخطر در مدرسه

با آموزش مهارت خودآموزی کلامی به آموزگاران دوره ی دبستان، میتوان در گسترش نهضت فرهنگی مقابله با اضطراب صحبت در جمع نقش داشت و چهبسا زمینه های پیشگیری ازاضطراب در بزرگسالی را فرهنگ سازی کرد. هر مدرسه قابلیت و ظرفیتهای خاص خود رادارد که میتوان با برنامه ریزی و آگاهیبخشی در این زمینه، بسیاری از رفتارهای پرخطر درمدرسه و جامعه را خنثی کرد. ارتباط گفتاری، چیزی فراتر از تاثیرات ظاهری و جسمانی صدا و بدن است و مستلزم حضور و فعال بودن تمامی وجود فرد از نظر جسمی، عاطفی واجتماعی است. این مهارت ارتباطی با پیشرفت، اعتمادبهنفس، رهبری، تصمیم گیری،مسئله گشایی، اداره رویدادها، مدیریت برخوردها و تعارضها و رسیدن به تفاهم با دیگران رابطه دارد. یکی از سازه های مهم در روانشناسی که همواره پژوهشگران درصدد اندازه گیری آن بودهاند اضطراب است. اضطراب صحبت در جمع نوعی احساس تعمیم یافته بسیار ناخوشایند و اغلب مهم است که با یک یا چند احساس جسمی مانند تپش قلب، تعرق، سردرد، بیقراری و تکرار ادرار همراه بود. خودآموزی کلامی به معنای بلند حرف زدن با خود است؛ همچنین به معنای رهبری کردن خود در نوشتن تکلیف های روزانه با صدای بلند است.هدف خودآموزی این است که به فرد کمک شود تا افکار مثبتی نسبت به خود داشته باشد؛ارتباط خوبی با خود و جامعه برقرار کنند و درنهایت بر اضطراب خود غلبه کند و فرد بی خطری از لحاظ رفتاری و اجتماعی برای دیگران باشد و چهبسا توانمند در به دست آوردن شایستگی های اجتماعی گردد.

کلیدواژه ها:

خودآموزی کلامی ، اضطراب صحبت در جمع ، مدرسه