الناز ابی زاده - کارشناس معماری- دانشگاه آزاد اسلامی باشگاه پژوهشگران جوان
رها ایمن - کارشناس معماری- دانشگاه آزاد اسلامی باشگاه پژوهشگران جوان
زهرا حق بیگی - کارشناس معماری- دانشگاه آزاد اسلامی باشگاه پژوهشگران جوان تبریز
فرزانه هدفی - دانشجوی دکتری معماری- دانشگاه آزاد اسلامی باشگاه پژوهشگران جوان تبری

ورزش یکی از فعالیت ها و کانال های ارتباطی است که در آن پیام های محیطی به ملاقات های حضوری تبدیل می شود . دراین سیاست، ور زش، فعالیت رقابتی و فیزیکی، سازمان یافته و فعالیت های مشابه تعریف می شود که شامل تعالیم و آموزش های وابسته به هم و مشارکتی می باشدو در این میان تجهیزات، تسهیلات و فعالیت های کمکی به فعالیت های فیزیکی وابسته هستند. بسیاری از مسائل اجتماعی باید در این گو نه پروژه ها مورد توجه قرار گیرد تا این فضاها احیاگر یک مکان باشند . مهم ترین چالش معماران و شهرسازان در زمینه محتوا، ساختاروموقعیت مکانی فضاهای ورزشی بوده است. با توجه به اینکه جهان ورزش به سرعت در هر محلی تغییر می یابد، ورزشهای جدید روز به روز گسترش یافته که اکثرا در قالب ورزشهای عمومی و مردم پسند می باشد . تا جاییکه تعدادی از امکانات ورزشی توسط متصدیان خصوصی ارائه می شوند. بنابراین بعضی از مراکز ورزشی قدیمی پاسخگوی این نیازها نبوده و در برخی موارد با نوسازی و تغییراتی در این مراکز به نیازهای جدید پاسخ داده می شود. دراین مقاله برآنیم تا نمود هایی از دوران کهن و معاصر را در ساختار فضاهای ورزشی وتفریحی در قالب معرفی نمونه های برترازبابت ساختار شکلی وفضایی مراکز ورزشی و تفریحی بررسی کنیم.

فضا، تکنولوژی، ساختار، ورزش