فاطمه بندی - گروه مهندسی نرم افزار، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
مهدی یعقوبی - دانشیار، گروه مهندسی برق، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

ارائه یک راه حل بهینه که بتواند مسائل با پیچیدگی بالا را با مناسب ترین زمان و نتیجه محتمل بدست آورد، دغدغه بسیاری ازمحققان بوده است. از این رو الگوریتم های تکاملی متاهیوریستیک به عنوان یک روش بهینه سازی، توجه علاقمندان زیادی در کاربردهای مهندسی، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و شناسایی الگو به خود جلب کرده است. با توجه به اینکه در طبیعت از رفتار اجتماعی موجودات بسیاری به منظور الگوریتم تکاملی استفاده می شود، رفتار پرنده سنجاقک به دلیل خاص و تک بودن مورد و اکتشاف بالا مورد علاقه قرار گرفته است .این پرنده گروه های کوچکی را تشکیل داده تا نواحی بزرگ را برای یافتن غذا طی کند، که فاز اکتشاف را تشکیل داده، و در فاز استخراج گروه های بزرگی ایجاد می کند تا به نواحی مختلف نزدیک به هم بروند. برای تنظیم پارامترهای استخراج و اکتشاف الگوریتم سنجاقک از جمله تفکیک، همترازی، پیوستگی، جذب به غذا و فرار از دشمن، از سیستم فازی کمک گرفته ایم، تا همزمان پویایی مساله و برازندگی افزایش یابد. تنظیم پارامترهای الگوریتم سنجاقک با استفاده از سیستم فازی روی 13 تابع محک با شرایط مختلف از جمله ابعاد و تعداد جمعیت متفاوت بررسی و آزمایش شده است. با توجه به نتایج بدست آمده در برخی از توابع به مینیمم ترین مقدار کاهش یافته و همچنین نتایج بدست آمده بهتر از الگوریتم پایه است.

الگوریتم سنجاقک، تنظیم پارامترها، سیستم فازی، بهینه سازی فراابتکاری