امیرحسین دشت بزرگ - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد
احسان سلجوقی - دانشیار گروه مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمحمود موسوی - استاد گروه مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد
شیرین کیانی - دکترای مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله غشاهای نانوفیلتراسیون با استفاده از PVC به عنوان پلیمر پایه و نانوذرات کاربید تیتانیوم عاملدار شده به عنوان افزودنی آبدوست ساخته شده و جهت حذف رنگ از آب مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا شار عبوری از غشاهای خالص و ارتقاء یافته (حاوی 0/5 و 1 و 1/5 و 2% وزنی نانوذره نسبت به محلول) مورد ارزیابی قرار گرفت و غشای بهینه از لحاظ تراوایی انتخاب شد. سپس آزمون تخلخل برای دو غشای خالص و بهینه (از لحاظ تراوایی) به انجام رسید. غشاهای خالص و بهینه از لحاظ ساختار، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفتند. در ادامه میزاندفع رنگ متیل نارنجی توسط غشاهای خالص و ارتقاء یافته بهینه تعیین گردید. همچنین آنالیز تعیین نسبت بازیابی شار برای دو غشای خالص و ارتقاء یافته با استفاده از پروتئین آلبومین گاوی به انجام رسید. به طور کلی شار غشا با افزایش غلظت نانوذره تا 1/5% وزنی افزایش و سپس کاهش یافت. آزمون تخلخل و نتایج حاصل از آنالیز SEM بر افزایش تخلخل غشای بهینه نسبت به غشای خالص تاکید داشت. میزان دفع رنگ متیل نارنجی در غشای ارتقاء یافته با کاهش همراه بود اما همچنان در محدوده نانوفیلتراسیون و بالای 89% قرار داشت. همچنین نتایج حاصل از آزمایش نسبت بازیابی شار نشان داد که غشاهای حاوی نانوذرات از تمایل بسیار کمتری به گرفتگی در قیاس با غشای خالص برخوردار می باشند.

غشا، PVC ، نانوفیلتراسیون، آبدوستی، حذف رنگ