تاثیر تغییر پارامترهای دما و زمان بر اتصال نفوذی S.St/CU 410 با میان لایه نیکل

در تحقیق حاضر اثر درصد گاز هیدروژن مخلوط با گاز آرگون بر خواص مکانیکی – ساختاری شکل ظاهری جوش فولادهای زنگ نزن آستنیتی مورد مطالعه قرار گرفته شده است. برای این منظور مخلوط از گاز هیدروژن و آرگون با مقادیر متفاوت هیدروژن تهیه و عملیات جوشکاریب با فرایند TIG اتوماتیک بر روی ورق های فولادی 316 L به صورت لب به لب با ضخامت 4 میلی متر و از طریق تزریق اتوماتیک سیم جوش ER316L انجام گردید. سپس آزمون بازرسی چشمی، رادیوگرافی، مکانیکی، آنالیز هیدروژن و مطالعه ساختاری بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج آزمون های ماکروگرافی و سختی سنجی جوش ها مشخص نمودند که با افزایش درص گاز هیدروژن در مخلوط گاز، عمق نفوذ، پهنای جوش و سختی جوش افزایش می یابد. همچنین نتایج آزمون بازرسی چشمی، رادیوگرافی و خمش ریشه جوش ها سالم بودن تمام جوش ها را تایید نمودند. نتایج آزمون های کشش جوش نیز مشخص نمودند که بالاترین خواص کششی مربوط به نمونه ها جوشکاری شده با مخلوط گاز 1/5% هیدروژن 98/5% آرگون می باشد، نتایج آزمون متالوگرافی نوری نمونه های مشخص نمودند که با افزایش درصد گاز هیدروژن اندازه متوسط دانه ها اندکی بالاتر شده ولی جهت گیری دانه ها نسبت به حالت بدون گاز هیدروژن 100% آرگون انحراف بیشتری یافته اند و همین امر منشا اختلاف خواص کششی منطقه جوش می باشد.

کلیدواژه ها:

جوشکاری نفوذی ، میان لایه ، فولاد زنگ نزن 410 ، مس ، فویل نیکل