عوامل موثر بر کاهش پرورش ماهی قزل آلا رنگین کمان در دریاچه نئور

دریاچه نئور یکی از دریاچه های زیبای استان اردبیل است که در 75 کیلومتری جنوب شهرستان اردبیل قرار دارد. این مطالعه در سال 1393 بهصورت ماهانه در دریاچه نئور با هدف تعیین عوامل موثر بر کاهش پرورش ماهی قزل آلا صورت پذیرفت. تا سال 1352 این دریاچه کمعمق (میانگین عمق3/5 = متر) فاقد ماهی بوده اما دارای جمعیت بالای گاماروس بوده و مانند دریاچه های فاقد ماهی از تنوع زئوپلانکتونی و کفزیان بالایی برخوردار بود. رهاسازی ماهی قزل آلا در دریاچه نئور از رشد مناسبی برخوردار بوده است و رهاسازی و استحصال آن تا سال 1386 عالی بود. در سال 1385 کارشناسان اداره کل محیط زیست استان اردبیل کاهش رشد و استحصال ماهی قزل آلا را اعلام نمودند و پسازآن، پرورش ماهی قزل آلا متوقف شد. فرضیه های مختلفی برای کاهش صید ماهی قزل آلا پیشنهاد گردید. نتایج این بررسیها نشان داد که ماهی کاراس (Carassius gibelio) در سال 1382 در دریاچه مشاهده گردیده و به سرعت در اکوسیستم دریاچه سازگاری پیدا نموده و جمعیت زیادی را تشکیل داده است . با توجه به عادات غذایی همهچیزخواری تهدید جدی برای ماهی قزل آلا محسوب میگردد. بررسی فراوانی و تنوع چرخه غذایی دریاچه (زئوپلانکتون، کفزیان و آمفیپود گاماروس) نشان داده که رقابت غذایی سبب کاهش ونهایتا منجر به توقف پرورش ماهی قزل آلا در دریاچه نئور شد.

کلیدواژه ها:

دریاچه نئور ، ماهی قزل آلا ، ماهی کاراس.