مبنای فقهی ضمان تضامنی مقرر در قانون تجارت ایران

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: دومین کنفرانس پژوهش در فقه،حقوق و علوم اسلامی
  • کد COI اختصاصی: COHE02_018
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 809
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمداسماعیل نصیری زارچ

چکیده

بعد از انعقاد ضمان بین ضامن و مضمون له آثاری بر آن مترتب میگردد. مهم ترین اثر عقد ضمان نقل ذمه یا ضم ذمه است که اثار دیگر عقد ضمان متاثر از این اثر میباشد. فقیهان امامیه عقد ضمان را موجب برائت ذمه مدیون اصلی میدانند؛ ولی فقیهان اهل سنت اعتقاد دارند ذمه مدیون به ضامن ضمیمه میشود و طلبکار حق رجوع به هر دو را دارد. عدهای از فقیهان معاصر معتقداند اثر ضمان نه نقل ذمه و نه ضم ذمه است و طرفین میتوانند آن را مفید نقل یا ضم ذمه قرار دهند. عرف امروز ضمان را موجب انتقال دین نمیداند و ضمانت تضامنی بسیار معمولتر است زیرا اگر ضامنی هنگام ضمانت بداند که تعهد او موجب برائت ذمه مضمون عنه میگردد آن را نمی پذیرد. وجود این اختلاف در اثر عقد ضمان بین دوره های مختلف زمانی، ضرورت انجام این تحقیق را اقتضا میکند. قانون تجارت ایران تضامن طولی و تضامن عرضی را به شرط وجود نص قانونی یا قرارداد خصوصی پذیرفته است امروزه با رواج ضمان تجاری در بین مردم و تفاوت ماهیتی که با ضمان مقرر در قانون مدنی و فقه امامیه دارد؛ ابهاماتی ایجاد شده است که ما با تحقیق در قوانین و مقررات و کتب و اثار موجود به دنبال این هستیم که مبنای شرعی ضمان تضامنی را بیابیم؛ بطوری که به منابع و مبانی حقوقی که ریشه در کتاب و سنت دارد خدشهای وارد نشود و در عین حال با قواعد حقوق تجارت نیز مطابقت یابد.

کلیدواژه ها

ضمان عقدی- ضم ذمه به ذمه- نقل ذمه به ذمه- مسئولیت تضامنی.

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.