بررسی توانایی انجام کار در پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اهواز

زمینه و هدف : ارزیابی صحیح توانایی کار شاغلین از نقطه نظر اقتصادی برای کارفرمایان حایز اهمیت است و تقویت آن یکی از راه های افزایش بهره وری منابع انسانی در صنایع و سازمان ها می باشد. این مطالعه با هدف تعیین توانایی انجام کار در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام گرفت.مواد و روش ها : پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و مقطعی (Cross- Sectional) بود. افراد مورد مطالعه 250 نفر پرستار بودند که از هر 8 بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اهواز با روش طبقه بندی با تخصیص متناسب انتخاب شدند. برای تعیین توانایی انجام کار از پرسشنامه شاخص توانایی انجام کار (WAI یا Work ability index) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، Mann-Whitney و Kruskal -Wallis توسط نرم افزار20 SPSS استفاده شد.نتایج : میانگین (انحراف معیار) شاخص توانایی انجام کار در مردان و زنان مورد مطالعه به ترتیب (5/93) 39/10 و (5/00) 38/55 بدست آمد. ارتباط شاخص توانایی انجام کار با مشخصات دموگرافیک پرستاران مورد مطالعه نشان داد که شاخص توانایی انجام کار در مردان، تحصیلات دیپلم و پایین تر از دیپلم، غیر نوبت کار، نیروی شرکتی، عدم قصد تغییر شغل، سن مساوی و پایین تر از 30 سال، سابقه کار کمتر و مساوی 5 سال، ساعات کاری کمتر از 8 ساعت و شاخص توده بدنی (BMI) نرمال بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

پرستاران ، شاخص توانایی انجام کار ، دانشگاه علوم پزشکی اهواز