بررسی میزان اثربخشی آموزش بهداشت فردی برآگاهی و نگرش دانش آموزان

زمینه و هدف: سلامتی و تعلیم و تربیت کودکان یکی از مسائل مهم اجتماعی است که نقش اساسی در پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جامعه دارد. بدون شک تامین سلامت در هر جامعه ای موجب صرفه جویی در هزینه های مختلف خدمات درمانی، بهره وری در سرمایه گذاری بخش آموزشی و بالاخره پرورش نسل آینده بهتر و تضمین کننده شرایط مطلوب جامعه خواهد بود. از این رو، این مطالعه جهت بررسی میزان اثربخشی آموزش بهداشت فردی بر آگاهی و نگرش دانش آموزان نسبت به بهداشت فردی انجام گرفت . مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن ۴۰ نفر از دانش آموزان پسر مقطع سوم دبستان شهید نهایی، از طریق نمونه گیری آسان مورد مطالعه قرار گرفتند و به دو گروه شاهد و مورد جهت انجام تحقیق مذکور تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها را فرم پرسشنامه دو مرحله ای (قبل و بعد از آزمون) تشکیل داده است که حاوی اطلاعات مربوط به میزان آگاهی نسبت به بهداشت فردی می باشد. پایایی و روایی پرسشنامه ۰/۶۹ می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از یافته های توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و یافته های استنباطی شامل آزمون تحلیل کواریانس ANCOVA استفاده شده است.نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین سطح آگاهی و نگرش دانش آموزان قبل از آموزش برابر با ۱۲/۷۲ و بعد از آموزش برابر با ۲۲/۹۷ بوده است. یافته های به دست آمده اختلاف معنی داری را در مورد تاثیر برنامه آموزش بهداشت بر افزایش آگاهی و نگرش دانش آموزان گروه مورد نسبت به آگاهی و نگرش دانش آموزان گروه شاهد نشان داد (p<۰/۰۵).نتیجه گیری : با توجه به اثربخشی آموزش بهداشت فردی، پیشنهاد می گردد که مربیان آموزش بهداشت در مدارس افزایش یابند و با انتقال مطالب از طریق آموزش نگرش دانش آموزان را نسبت به بهداشت فردی افزایش دهند. همچنین توصیه می-گردد کلاس های برنامه ریزی شده در قالب برنامه های آموزش بهداشت مداوم برای مربیان به طور سازمان یافته اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

تاثیر آموزش ، اصول بهداشت ، بهداشت فردی ، بهداشت مدارس ، آگاهی ، نگرش ، کودکان ، دانش آموزانبرنامه ریزی برنامه ارتقاء سلامت ، سرطان پوست ، نقشه نگاری مداخله ای.