بررسی ارتباط بین سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر شوشتر در سال 1397
محل انتشار: پنجمین کنگره دانشجویی پژوهشی منطقه جنوب غرب کشور
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 415
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SRCSRMED05_110
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف : سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین زنان است که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر شوشتر در سال 1397 بود.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی – همبستگی در سال 1397 بر روی 104 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر شوشتر انجام شد که با استفاده از روش نمونه گیری دو مرحله ای (خوشه ای – درسترس) انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات دموگرافیک، سوالات سرمایه روان شناختی مشتمل بر مجموعه پرسشنامه های امیدواری اسنایدر، جهت گیری زندگی (LOT) کارور و شی یر، تاب آوری بلاک و کریمن و خود کارآمدی شرر و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران سرطانی (EORTC QLQ- C30.V.3) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های استنباطی در نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. همچنین میزان P کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج : نتایج نشان داد، میانگین امید 5/30 ± 24/11، خوش بینی 5/21 ± 23/42، تاب آوری 8/26 ±49/32 و خودکارآمدی بیماران 65/ 13± 50/51 میانگین کیفیت زندگی کلی آنان 19/39 ± 72/53 بود. بین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان با مولفه های سرمایه روانشناختی شامل امید (P=0.001)، خوش بینی (P=0.021)، تاب آوری (P=0.011) و خودکارآمدی (P=0.001) رابطه معناداری وجود دارد.نتیجه گیری : امید، خوش بینی، خودکارآمدی و تاب آوری با کیفیت زندگی زندگی بالاتر در بیماران مبتلا به سرطان پستان همراه است، بنابراین، شایسته است عوامل روانشناختی مرتبط با کیفیت زندگی بیماران سرطانی مانند سرمایه روانشناختی، ارزیابی شده و در فرایند درمان، در کنار درمان های زیستی – پزشکی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رسولی بدرانی
دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران
محمد مهناءزاده
دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران
محبوبه حسینی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
اکرم همتی پور
کارشناس ارشد پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران