بررسی غلظت ذرات آلودگی هوا در شهر زابل و اثرات بهداشتی آن در سال 1395

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 482

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HDUSMED01_025

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: شهر زابل به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای دنیا از نظر آلودگی هوای آزاد به شمار می رود. به همین دلیل، این مطالعه با هدف بررسی غلظت های ذرات کوچکتر از 5/2 میکرومتر (PM2.5) در شهر زابل طی سال 1395 و تخمین تعداد مرگ های منتسب به مواجهه بلندمدت با این غلظت ها انجام گرفت. مواد و روشها: غلظت های ساعتی ذرات PM2.5 در شهر زابل از سازمان حفاظت محیط زیست ایران اخذ گردید. معتبرسازی غلظت های ایستگاه پایش آلودگی هوای این شهر طبق معیارهای سازمان جهانی بهداشت برای ارزیابی اثرات بهداشتی آلودگی هوا صورت گرفت (1). با استفاده از اطلاعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، بروز پایه مرگ به همه علل در افراد بالای 30 سال در شهر زابل محاسبه گردید. همچنین تعداد جمعیت افراد بالای 30 سال در این شهر طبق گزارش مرکز آمار 55771 نفر بوده است. با استفاده از مدل AirQ+ و با استفاده از رویکرد log-linear، تعداد مرگ های منتسب به غلظت های PM2.5 بالاتر از µg/m3 10 محاسبه گردید. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین غلظت ذرات PM2.5 در شهر زابل طی سال 1395 برابر با µg/m3 50 بوده است، که این مقدار 5 برابر بیشتر از رهنمود سازمان جهانی بهداشت برای مواجهه بلندمدت محسوب می شود (2). تعداد مرگ کل منتسب به مواجهه بلندمدت با PM2.5 برابر با 98 مورد (127-66 مورد در بازه اطمینان 95%) بود. همچنین نتایج جزء منتسب نشان داد که به طور متوسط %7/13 (%2/17-9/8 در بازه اطمینان 95%) از کل مرگ ها در شهر زابل منتسب به مواجهه با PM2.5 بوده است. همچنین تعداد مرگ منتسب به ازای هر 100 هزار نفر برابر با 176 مورد (228-118 در بازه اطمینان 95%) محاسبه گردید. خلاصه: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت های بسیار بالایی از ذرات PM2.5 در شهر زابل وجود دارد که باعث بروز اثرات بهداشتی بسیار زیادی در ساکنین این شهر می شود. در نتیجه، نیاز به اقدام فوری برای کاهش آلودگی ذرات هوا احساس می گردد. با توجه به اینکه منبع این آلودگی در زابل گردوغبار است، باید اقدام مناسبی برای رفع مشکل کانون های گردوغبار به خصوص دریاچه هامون صورت بگیرد

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا – سیستان و بلوچستان – مرگ و میر – ارزیابی اثرات بهداشتی – مواجهه بلندمدت

نویسندگان

مصطفی هادئی

گروه مهندسی بهداشت محیط-دانشگاه علوم پزشکی تهران

عباس شاهسونی

گروه مهندسی بهداشت محیط-دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مریم یاراحمدی

مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی

محسن فرهادی

مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی