سیدعلی مظهری - دانشیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور

سنگهای نفوذی فلسیک شمال بردسکن در اواخر پرکامبرین- اوایل کامبرین (نیوپروتروزوییک) تشکیل شده اند. این سنگها ترکیب مونزوگرانیت- گرانودیوریتی داشته و از نظر ژیوشیمیایی به دو گروه مختلف تقسیم میشوند. گرانیتوییدهای قدیمی تر (OG) در حدود 550 میلیون سال پیش متبلور شده و در رده ماگماهای متاآلومین کالک آلکالن قرار می گیرند.این سنگ ها نسبت های ایزوتوپی مشابه منابع گوشته ای با (Sr/Sr(i پایین (0/707-0/704) و مقادیر (ԐNd(t بالا (3/68+ و 2/49+) دارند و داده های ژیوشیمیایی همچون نسبت های پایین Rb/Sr و Rb/Ba نشان دهنده تشکیل آنها از طریق ذوبسنگهای بازیک می باشد. داده های سن سنجی U-Pb بر روی بلورهای زیرکن در گرانیتوییدهای جوانتر (YG)، سن حدود530Ma را برای تبلور آنها نشان می دهد. نسبت های بالای (Sr/Sr(i؛ (0/714-0/710) و مقادیر منفی (ԐNd(t؛ (4/54- و 6/95-)بیانگر نقش عمده منابع پوسته ای در ژنز گرانیتوییدهای YG بوده و ترکیب ژیوشیمیایی این سنگها مشابه مذاب های حاصلاز ذوب سنگ های رسوبی دگرگون شده می باشد. ماگماتیسم این منطقه در طی یک فرایند فرورانشی و زون برخوردی شکلگرفته است. ویژگی های ژیوشیمیایی حاکی از تشکیل گرانیتوییدهای OG همزمان با فرورانش و به دنبال آن شکل گیریگرانیتوییدهای YG همزمان یا کمی پس از برخورد می باشد.

گرانیتویید، نیوپروتروزوییک، گوشته، پوسته، بردسکن