سیره ی اشراف اطلاعاتی امیرالمومنین(ع) در کشف توطیه ها

سیره ی اطلاعاتی امیرالمومنین(ع) از دیرباز، یکی از موضوعات مورد توجه اصحاب تحقیق و پژوهش های اسلامی بوده است؛ زیرا آن حضرت نسبت به عملکرد کارگزاران اطلاعاتی و نیروهای دشمن، اهمیت و دقت بالایی مبذول می داشت. لذا آگاهی از سیرهی آن حضرت می تواند در قرار گرفتن و استوار ماندن نیروهای اطلاعاتی در مسیر درست ما را یاری رساند. در این مقاله، پس از تبیین مفاهیمی مانند اطلاعات، امنیت، اشراف، تجسس و معنی عین و جاسوس، به سیره ی امیرالمومنین در اشراف بر توطیه ها می پردازیم و نحوه ی برخورد ایشان با توطیه گران داخلی، و افراد مریب و مشکوک که به تعبیر آن حضرت همان منافقان هستند را مورد بررسی قرار می دهیم. این پژوهش گواهی خواهد بود بر اهتمام امام اول شیعیان نسبت به داشتن نیروی اطلاعاتی ویژه در مرکز حکومت معاویه در شام و گزارش های دقیق آنان از اتفاقات آن منطقه. همچنین نشان خواهد داد که چگونه حضرت به صرف اتهام، به مجازات و دستگیری افراد نمی پرداخت و تنها بعد از ظهور عمل توطیه گران، آنان را مجازات می کرد. یکی از یافته های مهم این پژوهش آن است که در سیره ی امیرالمومنین(ع)، نیروهای اطلاعاتی فقط گزارش گر بودند و حق عمل و اقدام مستقیم نداشتند.

کلیدواژه ها:

اطلاعات ، امنیت ، اشراف ، سیره اطلاعاتی علوی ، جاسوس