بیع شرط در فقه مذاهب اسلامی
محل انتشار: دوفصلنامه فقه مقارن، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 633
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQHMG-2-4_001
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1398
چکیده مقاله:
بیع شرط عبارت است از اینکه بایع کالایی را بفروشد و برای خویش تا مدتی (معین) شرط خیار کند، به طوری که اگر بتواند ثمن را در این مدت مسترد دارد، مبیع را باز پس گیرد. این بیع به دلیل ساختمان حقوقی خاص و ویژگیهای منحصر به فرد، همواره مورد توجه خاص فقها (امامیه و اهل سنت) قرار داشته است؛ با این وجود، از حیث مفهوم شناسی و به ویژه حکم شناسی، در زمینه این تاسیس حقوقی، اختلافی قابل توجه به چشم می خورد، به گونه ای که فقهای امامیه به صحت چنین قراردادی اجماع دارند و آن را مملک می دانند، منتها مالکیت مشتری نسبت به مبیع را متزلزل و غیرمستقر می شمارند. در مقابل، قاطبه فقهای اهل سنت، بیع شرط را از جهت صوری بودن باطل اعلام کرده و آن را مملک نمی دانند. وجود چنین اختلافی، بازشناسی و بازپژوهی مبانی فقیهان امامیه و اهل سنت را ضرورت می بخشد. این نوشتار، ضمن بررسی این مسیله، در نهایت، تقسیم بیع شرط به حقیقی و صوری، و ترتب احکام خاص بر هریک را به عنوان وجه جمع اقوال فقیهان سیستم حقوقی اسلام و متناسب با ضرورت جوامع کنونی، پیشنهاد می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد مبلغی
دانشیار دانشگاه مذاهب اسلامی
علیرضا آبین
دانشجوی دکتری فقه و حقوق خصوصی دانشگاه شهید مطهری
مهرداد جمشیدیان
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مذاهب اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :