زهرا نوری
سیامک طلعت اهری - دانشیار دانشگاه تبریز
بهمن فرهمند آذر - دانشیار دانشگاه تبریز

سازه های هایپربولیک نوعی از سازه های فضاکار شبکه ای می باشند. شکل این سازه ها مانند یک شکل مربعی می باشد که گوشه های آن خم شده است. وقتی وسط اضلاع مربع را در جهات x و y بهم وصل می کنیم، این اضلاع وسطی (که مانند علامت جمع + می باشد) با خم شدن گوشه ها ثابت در جای خود باقی می مانند و z آنها تغییر نمی کند. ولی بقیه نقاط، مختصات z آنها تغییر می کند و سازه ی هایپربولیک را تشکیل می دهد. از این نوع سازه ها برای پوشش دهانه های طولانی استفاده می شود. در این مقاله، سازه ی مورد نظر به طور همزمان از لحاظ شکل و اندازه بهینه سازی می شود. برای بهینه سازی سازه ی هایپربولیک از الگوریتم جستجوی ذرات باردار استفاده شده است. و نتایج حاصل از آن با نتایج حاصل از الگوریتم ژنتیک مقایسه شده است.

سازه های هایپربولیک, بهینه سازی, الگوریتم جستجوی ذرات باردار, الگوریتم ژنتیک