سعید موسویون
محمدکاظم توسلی

رده ای از حالت های کوانتومی وجود دارند که دارای ویژگی های غیرکلاسیکی خاصی هستند. این ویژگی های غیرکلاسیکی به صورت های مختلفی نمود پیدا میکنند، از جمله: منفی شدن پارامتر مندل و نیز چلاندگی مرتبه اول یا دوم در مؤلفه های مکان یا تکانه. اخیرا توسط کلاودر، پنسون و سیکس دنی یرز رده ی جدیدی از حالت های همدوس تعمیم یافته معرفی شده است. آنها تنها به بررسی پارامتر مندل برای نشان دادن ویژگی غیرکلاسیکی این حالتها پرداخته اند. در این مقاله برآنیم تا برای این حالت های همدوس تعمیم یافته چلاندگی مرتبه اول و دوم را بررسی کنیم تا بتوانیم در مورد غیرکلاسیکی بودن یا نبودن آنها قضاوت کنیم.