مجتبی فرهمند - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
سید مسلم حسینی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
محمد رضا صادقی قهساره - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد

یکی از اهداف مشترک در میان جرم شناسی و حقوق جزا کاهش میزان بزهکاری است و جرم شناسی دستیابی به این عمل را در پاسخگویی مناسب در برابر جرم می داند در این راستا مقاله صرفا به بررسی یکی از انواع واکنشها در مقابل جرم یعنی حبس واثرات سوء آن و میزان بهره گیری قانون جزایی در این خصوص از جرم شناسی می پردازیم. علیرغم اعمال حبس پیشگیری از جرم و اصلاح و تربیت که از اهداف مجازات است در بسیاری از موارد حاصل نگردیده و بالعکس از علل جرم به حساب آید پس در حال حاضر حداقل در قسمتی از جرایم نمی توان بهترین واکنش به جرم را مجازات زندان بدانیم و حتی بعضا جرم زا است.لذا قانونی را می توان کامل دانست که با تاسی از جرم شناسی مجازات های حبس را تقلیل داده یا با مجازات های جایگزین مناسب تعدیل نماید از این رو سیاست کلی قانونگذار در تنظیم قانون مجازات اسلامی 1392 سیاست حبس گریز بوده است و از این باب نهادها ، نظامات وتاسیساتی را ابداع نموده که بعضا در قوانین قبلی هم بی سابقه بوده اند و نهایتا تلاش نموده تا در راستای هدفش وضع قانون نماید. اما قانونگذار در راستای هدفش تماما سیر صعودی و مستقیم نداشته و در مواردی گامهایی بسیار مثبت در این زمینه برداشته، لکن در جاهایی دیگر در جهت سزا دهی مجرمین ، حبس آنها را اولویت کار قرار داده است. و از طرفی دیگر با بعضی قید و شرط ها بی دلیل به کلی از آرمان خود دوری جسته به نحوی که در نقطه مقابل حبس زدایی قرار گرفته و حبس محور میگردد.اما در نمایی کلی اصلاحات صورت گرفته در این خصوص را میتوان مثبت و در راستای سیاست کلی اش دانست.

حبس - قانون مجازات اسلامی 1392 - زندان - جرم شناسی