بررسی حقوقی هتک حیثیت با انتشار فیلم و عکس خصوصی در ایران از طریق شبکه های اجتماعی پیامرسان
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: سومین همایش بین المللی فقه و حقوق، وکالت و علوم اجتماعی
- کد COI اختصاصی: LAWHAMAYESH03_157
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 649
نویسندگان
دانشجوی دوره دکترای حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مشهد
چکیده
داشتن حریم خصوصی، یکی از حقوق اساسی بشر و مرتبط با حفظ مقام انسان و دیگر ارزش هایی است که ضمن تاکید آن در از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و قانون اساسی، کرامت انسانی را برای افراد به ارمغان می ورد. متاسفانه امروزه انتشار تصاویر و فیلم های خصوصی از یک سو به دلیل تمایل برخی کاربران شبکه های اجتماعی به سرکشی در امور شخصی دیگران، تبدیل به امری جالب توجه و مهیج گردیده و از سوی دیگر ویژگی های محیط این شبکه ها که می توان آن ها را در مکتوم بودن هویت مرتکب، ماندگاری عمل مجرمانه، شمول جهانی، ضعف نظارت و سهولت ارتکاب جرم دانست، افراد زیادی را به هتک حریم خصوصی دیگران ترغیب نموده است. علاوه برآن فراگیر شدن استفاده از این شبکه ها و شیوع استفاده از گوشی های موبایل سلولی با امکاناتی نظیر ضبط صوت، فیلم برداری و همچنین امکانات مربوط به ویرایش و تغییر فیلم و تصویر، سبب شده است تا هر لحظه بیم آن برود که به طور مستقیم حریم خصوصی افراد مورد تعرض قرار گرفته و به تبع شخصیت و حیثیت آنان را مورد آماج قرار گیرد. نگارنده در این مقاله با روش تحلیل توصیفی به بررسی نحوه برخورد قانون جرایم رایانه ای مصوب 1388و قانون سمعی و بصری مصوب 1386 با جرایم مربوط به انتشار فیلم و عکس خصوصی دیگران پرداخته و به عنوان یکی از ایرادات، معتقد است دو قانون مذکور تقریبا در موضوع این مقاله هم پوشانی و تطابق زیادی دارند. به عنوان نتیجه نیز معتقد است قانونگذار علیرغم شناسایی تقریبا صحیح مصادیق هتک حیثیت اشخاص از طریق انتشار فیلم و عکس خصوصی، مجازات و جبران خسارت کافی را که بتوان از قبل آن امید به اعاده حیثیت بزه دیده به درستی پیش بینی نکرده است.کلیدواژه ها
هتک حیثیت، شبکه های اجتماعی پیامرسان، فیلم و عکس خصوصیمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.