حسین شکریان امیری - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مازندران
مجتبی سوادکوهی لهرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزای دانشگاه آزاد اسلامی واحد قایمشهر

از راهکارها و روش های نوین باروری مصنوعی استفاده از رحم جایگزین می باشد که اصطلاحا به آن اجاره رحم نیز می گویند با وجود گذشت یک دهه از ایجاد قرارداد رحم جایگزین جهت حل مشکل ناباروری، در نظام حقوقی ایران علیرغم وجود قانون اهدای جنین مصوب 29|04|1382 ، قرارداد رحم جایگزین مورد تبیین تفصیلی قرار نگرفته است . در این مقاله سعی شده با توجه به منابع فقهی و حقوقی، قرارداد مذکور مورد بررسی قرار گیرد . به نظر می رسد برای صحت و نفوذ قرارداد مذکور علاوه بر شرایط عمومی لازم برای تشکیل قراردادها شرایط ویژه ای متناسب با ماهیت قرارداد مذکور لازم است. به عنوان نمونه اذن شوهر صاحب رحم ، احراز قابلیت پزشکی رحم بانوی صاحب رحم ، محدودیت سنی برای بانوی صاحب رحم ، نابارور بودن زوجه یا خطرناک بودن بارداری برای وی و ... از شرایط قرارداد اجاره رحم تلقی می شود.

تلقیح مصنوعی، رحم جایگزین، باروری مصنوعی، اهدای جنین