بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر انگیزش پیشرفت و عملکرد در دانشجویان دانشگاه پیام نور

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر انگیزش پیشرفت و عملکرد در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر اصفهان بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع کاربردی و ازلحاظ شیوهی اجرا از نوع نیمه آزمایشی(پیش آزمون-پس آزمون) با گروه کنترل بود جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر اصفهان که در سال تحصیلی -1398 1397 مشغول به تحصیل بودند تشکیل داد. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس و گمارش تصادفی بود. بدین صورت که از بین تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر اصفهان انتخاب شدند سپس از بین تمامی دانشجویان پیام نور، 30نفر از آنها با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفره(کنترل وآزمایش) قرار داده شدند. جهت سنجش و ارزیابی متغیر ها از آزمون مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس((1970 عملکرد تحصیلی فام و تیلور(( 1999 استفاده شده است. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر انگیزش پیشرفت در دانشجویان دانشگاه پیام نور تاثیر دارد و این تاثیر 0/52از تغییرات پیش آزمون را ناشی می شود. درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر عملکرد در دانشجویان دانشگاه پیام نور تاثیر دارد که این تاثیر 0/28درصد از تغییرات پس آزمون را ناشی می شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد ، عملکرد تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی.