ارایه راهکار جدید در زمان بندی وظایف در محیط محاسبات ابری با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب

پردازش ابر را میتوان حوزه ای جدید برای محاسبات توزیع شده و پردازش موازی در مقیاس بزرگ تعریف کرد. پردازش ابر، پردازش را به عنوان سرویس اینترنتی و بهازای میزان استفاده از آن در نظر میگیرد. کارایی و عملکرد سرویس های پردازش ابر همیشه وابسته به عملکرد وظایف کاربری است که وارد سیستم ابر شده است. زمان بندی وظایف کاربر نقش مهمی در بهبود عملکرد سرویسهای ابری بازی میکند زمان بندی وظایف یکی از روشهای زمانبندی رایج است. در این مقاله با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب زمان بندی وظایف در محیط ابر در جهت کمینه سازی زمان تکمیل وظایف انجام شده است. در جهت بهبود عملکرد الگوریتم کرم شبتاب از عملگرهای ژن جزیی و درهم آمیخته استفاده تا تنوعی بیشتری در فضای پاسخ ایجاد شده و در صورت افتادن در نقاط بهینه محلی باعث خروج و یافتن پاسخ بهینه سراسری گردند. پس از مدلسازی مساله با استفاده از الگوریتم کرم شبتاب و بهبود آن، به زمانبندی وظایف به ازای 40 وظیفه بر روی 4 و 5 ماشین مجازی پرداخته و نتایج آن با الگوریتم ژنتیک مقایسه گردید. نتایج حاکی از عملکرد بهتر الگوریتم کرم شبتاب با زمان تکمیل وظایف 425 و 352 بر اساس 40 وظیفه با 4 و 5 ماشین مجازی در برابر الگوریتم ژنتیک است.

کلیدواژه ها:

زمان بندی وظایف ، محاسبات ابری ، الگوریتم کرم شبتاب ، الگوریتم های تکاملی.