مدلسازی ترمودینامیکی و ارزیابی عملکرد حرارتی آب شیرین کن تقطیری فازهای 9 و 10پالایشگاه گاز پارس جنوبی

امروزه موضوع شیرین سازی آب دریاها و اقیانوس ها که حدود %71 از سطح زمین را پوشانده اند مورد توجه اکثر کشورها قرار گرفته است. وقتی صحبت از نیاز بشریت به آب می شود، این نیاز صرفا نیاز به آب آشامیدنی نیست زیرا صنایع مختلفی وجود دارند که نیازمند آبی با املاح کم می باشند. آب شیرین کن ها می توانند این وظیفه را با کیفیت بالا و بازدهی بیشتر انجام دهند. پالایشگاه های گازی پارس جنوبی مهمترین واحدهای تولید کننده گاز در کشور شناخته می شوند و پالایشگاه فاز 9 و 10 نیز یکی از پالایشگاه های مهم این مجموعه است. یوتیلیتی این پالایشگاه شامل 12 واحد از جمله آبگیر دریا، آب شیرین کن، دیگ های بخار، سیستم تصفیه پساب، واحد نیتروژن، هوای ابزار دقیق و سیستم آتش نشانی است. آب دریا توسط چهار پمپ به پالایشگاه فرستاده می شود و پس از ورود به واحد شیرین سازی، نمک آن گرفته می شود سپس به واحد بخار ارسال می شود و بخار واحدهای فرآیندی را تامین می کند. آب شیرین کن یوتیلیتی این دو فاز شامل سه پکیج است که هر پکیج طبق طراحی توانایی تولید 82 تن آب شیرین در ساعت را دارد. روش استفاده شده شیرین سازی آب روش تقطیر چند مرحله ای با گردش بخار به وسیله ترموکمپرسور (MED-TVC) می باشد. در تحقیق حاضر، تلاش می شود تا با مدل سازی ترمودینامیکی، عملکرد حرارتی آب شیرین کن تقطیری فازهای 9 و 10 پالایشگاه گاز پارس جنوبی شبیه سازی شده و با استفاده از این شبیه سازی مشکلات ساختاری سیستم شناسایی شده و راه حل های آنها بررسی شود و در پایان بهینه ترین حالت برای فرض جریان پایا، فرض عدم وجود اختلاف دمایی، خواص فیزیکی جریان بخار و اثر گازهای غیر قابل میعان ناشی از املاح موجود در آب دریا برآورد شود.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن های تقطیری ، مدلسازی ترمودینامیکی ، شبیه سازی سیستم