بررسی رفتار و آگاهی شهروندان بوشهری نسبت به مصرف میگو وحشی و پرورشی

هدف اصلی این تحقیق، بررسی رفتار و آگاهی شهروندان بوشهری نسبت به میگو وحشی و پرورشی در سال 1396 در شهر بوشهر بود. در این تحقیق از روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه ها با مراجعه حضوری به خانوار ها تکمیل گردید. با روش نمونه گیری تصادفی تعداد 200 نفر در نمونه آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین مصرف میگوی وحشی 15/42 کیلوگرم و میانگین مصرف میگوی پرورشی 07/12 کیلوگرم در سال می باشد. دلایل عدم مصرف کافی میگو به ترتیب قیمت، عدم دسترسی به آن در طی سال، بوی نامطبوع و بهداشتی نبودن محل توزیع می باشد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که بین متغیر سن، میزان تحصیلات خریدار میگو و تعداد اعضای خانوار با مصرف میگو وحشی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که خانوار های بوشهری به دلیل طعم و مزه بهتر، مغذی تر بودن و سالم تر بودن میگوی وحشی نسبت به پرورشی از آن استفاده می کنند و نسبت به ارزش غذایی میگو آگاهی کامل ندارند. در پایان پیشنهاد می شود که برنامه ریزی برای افزایش سطح اطلاعات و فرهنگ عمومی، تنوع بخشی به روش ها و برنامه های ترویج و اشاعه مصرف میگو، گسترش مراکز توزیع و تولید میگو و کمک به فعالیت تعاونی ها و اتحادیه در عرصه بازاریابی آبزیان و اتخاذ سیاست های حمایتی از جامعه صیادی برای ارتقای سطح رفاه اجتماعی آن ها و در نهایت کاهش قیمت آبزیان، مورد توجه برنامه ریزان توسعه مصرف آبزیان و سلامت اجتماعی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

میگو وحشی ، میگو پرورشی ، رفتار ، آگاهی