زهرا عابدی نژادمهرآبادی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین المللی خرمشهر، خرمشهر، ایران
شایق کریمی - کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش، کیش، ایران

به منظور تضمین حضور متهم در تمامی مراحل فرایند دادرسی کیفری اعم از تحقیقات مقدماتی،محاکمه و اجرای حکم، مراجع صالح همواره براساس نوع جرم، یشدت آن و خسارت موردادعایمدعی خصوص نسبت به صدور یکی از قرارهای تامین کیفری پیش بینی شده در قانون آییندادرسی کیفری اقدام مینمایند. ازآنجاکه یکی از اصول اساسی دادرسی عادلانه انحصاری بودنقرارهای تامین کیفری است، لذا قانون گذار ایران نیز برای عدم خروج بعضی اشخاص، قرار عدمخروج از کشور را پیش بینی نموده است.با توجه به ارتباط آیین دادرسی کیفری با حقوق جزا،گاهی ابزارهای حقوق جزا برای اجرای مقررات شکلی ابزارهای محدودکننده آزادی را نیز به کارمیبرد که ممنوعیت خروج از کشور از این دست است.در سیاست کیفری انگلیس نیز به منظوراینکه متهم در فرایند دادرسی ناپدید نشود این قرار را با شرایطی پذیرفته است .همچنین با نگاهیبه جمعیت کیفری زندان ها و به علت استفاده از قرار بازداشت و قرار هایی که منتهی به بازداشتمیشود باعث میشود حقوق متهم نادیده گرفته شود و بر خلاف اصل ازادی رفت و امد افرار عملشود؛ با این اوصاف نگارندگان در این مقاله با روش تحلیلی – توصیفی به صورت کتابخانه ای بهتحلیل انواع قرار ممنوعیت خروج از محل با مطالعه تطبیقی نظام کیفری ایران و انگلستان خواهند پرداخت.

قرارممنوعیت خروج از کشور، قرار تامین کیفری، حبس خانگی، دوره مراقبت