مدیریت اطلاع رسانی در بحران و بلایای طبیعی با تکیه بر آموزش و توانمندسازی خبرنگاران حوزه سلامت

زمینه و هدف: بیشتر شهرهای بزرگ جهان با حوادث طبیعی دست به گریبان هستند. با توجه به ماهیت غیرمترقبه بودن حوادث طبیعی و لزوم اتخاذ سریع و صحیح تصمیم ها و اجرای عملیات، دانشی تحت عنوان مدیریت بحران برای مواجهه با موقعیت های غافل گیرکننده به وجود آمد که پیش ازهرچیزی نیازمند آمادگی، مهارت، سرعت عمل،هوشمندی و خلاقیت است. مدیریت بحران فرآیند برنامه ریزی وعملکرد برای کاهش اثرات می باشد.نگرانی اصلی در یک بحران،امنیت عمومی است.روش کار: این مطالعه کیفی با بررسی پژوهش های صورت گرفته و مصاحبه با اصحاب فن انجام شد، سپس این داده ها دسته بندی شده و به گروه های و زیرگروه ها تبدیل گردید و نهایتا اطلاعات لازم از آنها استخراج شد. علاوه بر شناسایی کاستی ها، با ارایه شواهد از بلایای اخیر، پیشنهادی برای مدیریت رسانه ها جهت کمک به مدیریت بحران ارایه داده است.یافته ها: با توجه به گستردگی بحران، اطلاع رسانی فقط از طریق سایت های وابسته به سازمان بسیار محدودوموجب نگرانی و ناامیدی مردم خواهد شد لذا به کار گیری سیستم اطلاع رسانی انبوه جهت پاسخگویی و آگاه سازی مردم ضروری است. ازسوی دیگر اطلاعات نادرست تهدیدی برای امنیت عمومی است.شفاف سازی، پاسخگویی و اطلاع رسانی صحیح و به موقع توسط رسانه های جمعی سبب می شود مردم اطلاعات مناسب دریافت کنند.فعالیت های رسانه ها در دوره پیش از بحران،ارزش پیشگیری،در زمان وقوع،ارزش کاربردی برای مهاربحران و پس ازآن، با خاصیت ترمیمی، جامعه را از درگیر شدن در بحرانی دیگر حفظ می کند. پس به عنوان یک حلقه از زنجیره مدیریت بحران، لازم است رسانه خود را در چارچوب اصول بنیادین نظام بازتعریف کند.نتیجه گیری: با آموزش خبرنگاران توسط سازمان های دخیل در مدیریت بحران می توان کارکرد آنها در هر یک از مراحل بحران، شامل آموزش و آگاه سازی پیش از بحران، خبررسانی، آموزش و همراه سازی در حین وقوع بحران و تحلیل گری و آرام شبخشی پس از بحران را ارتقا داد

کلیدواژه ها:

مدیریت رسانه ، اطلاع رسانی در بحران ، توانمندسازی خبرنگاران