بررسی آزمایشگاهی تاثیر نوع و میزان مصالح تشکیل دهنده بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی سرد

آسیب ناشی از رطوبت در یک مخلوط آسفالتی به صورت از دست دادن استحکام، سختی و دوام به دلیل وجود رطوبت تعریف می شود که به از بین رفتن چسبندگی منتهی می گردد. در این تحقیق، تاثیر استفاده از مصالح مختلف در تهیه آسفالت سرد بر حساسیت رطوبتی آسفالت سرد بررسی میگردد. با توجه به لزوم توجه به مسایل زیست محیطی و استفاده مجدد از سنگدانه های موجود در آسفالت های تخریب شده، طرح هایی از آسفالت سرد با افزودن درصدهای مختلف مصالح خرده آسفالت نیز مورد آزمایش قرار گرفت. در این تحقیق، تعداد 7 عدد طرح اختلاط برای 7 مخلوط آسفالتی سرد با ترکیبات مختلف سنگدانه، خرده آسفالت، قیر امولسیون، سیمان و آب و در یک نمونه به همراه افزودنی ضد عریان شدگی زایکوترم تهیه شد. نسبت مقاومت کششی اشباع به خشک نمونه ها به عنوان معیار ارزیابی حساسیت رطوبتی تعیین گردید. نتایج حاصله نشان می دهد افزودنی زایکوترم نه تنها حساسیت رطوبتی مخلوط را بهبود نداده است، که باعث کاهش مقاومت مخلوط در برابر خرابی های رطوبتی شده است. افزودن مصالح خرده آسفالت به مخلوط، تغییر چندانی در حساسیت رطوبتی مخلوط ایجاد نخواهد کرد. افزودن سیمان به مخلوط، باعث بهبود مقاومت آسفالت در برابر رطوبت در مخلوط گردیده است.

کلیدواژه ها:

آسفالت سرد ، حساسیت رطوبتی ، TSR