ملیحه سادات حسینی
احسان جعفری

امروزه با گسترش تکنولوژی و فناوری، شبکه های حسگر بی سیم از اهمیت ویژه ای در دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات و به صورت کلی در زندگی بشر برخوردار شده است. به خصوص با توسعه و پیشرفت تکنولوژی و بوجود آمدن بسترهای علمی جدید اهمیت شبکه های حسگر بی سیم و چالش های مربوط به آن بیشتر شده است. یکی از مهمترین چالش های شبکه های حسگر بی سیم، میزان مصرف انرژی توسط حسگرها جهت ارسال بسته های اطلاعاتی به ایستگاه مرکزی می باشد. تاکنون روش ها و مدل های متنوعی برای کمینه تر کردن میزان مصرف انرژی در این راستا ارایه شده است. [7] استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی جهت آموزش دادن مدلی برای بهینه تر کردن خوشه بندی حسگرهای بی سیم راه حل مناسب و کارایی در این حوزه مطالعاتی محسوب می گردد. اما با توجه به ماهیت شبکه های عصبی مصنوعی و حساس بودن آنها به داده های آموزشی مشابه، ممکن است بهترین مقادیر برای وزن های شبکه عصبی حاصل نگردد. از این رو در این تحقیق از مدل عصبی فازی جهت طراحی مدلی یادگیر جهت خوشه بندی حسگرهای بی سیم در هر Round استفاده می شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد، شبکه عصبی فازی نسبت به شبکه عصبی از انعطاف بیشتری برخوردار است و قادر است میزان مصرف انرژی توسط شبکه حسگر بی سیم را کمینه تر کرده و در نتیجه طول عمر شبکه و میزان پایداری شبکه را افزایش دهد.

شبکه حسگر بی سیم، طول عمر، میزان پایداری، شبکه عصبی فازی