تحلیل مکان مبنای ایمنی مراجعه کنندگان مکان های فرهنگی تاریخی نسبت به اشعه ماوراء بنفش در مسیرهای پیاده رو

بخشی از پرتوهای نور خورشید، پرتوهای فرابنفش )UV( است. میزان این پرتو نسبت به محل قرارگرفتن ما، در روزهای مختلف سال و ساعات مختلف روز متفاوت است. پرتوهای فرابنفش اگر بیش از حد لازم به پوست و چشم برسند، باعث آسیب دیدگی میشوند. برای محافظت از چشم در برابر نور خورشید باید از عینک آفتابی استفاده کرد. اما در مورد پوست، بر اساس اظهار نظر متخصصان پوست، دریافت حدود ده دقیقه نور مستقیم خورشید در روز برای تشکیل ویتامین دی لازم، کافی است و پرتوگیری بیشتر سبب آسیب دیدن پوست در کوتاه مدت و دراز مدت میشود. برای حفاظت از پوست در برابر نور خورشید، بهترین روش پوشاندن پوست و ممانعت از برخورد مستقیم نور به آن است. UV اصلی ترین عامل آفتاب سوختگی و اریتما شناخته شده است. اشعه فرابنفش، همواره تهدیدی برای بشر بوده است. انسانهادایما0 در معرض پرتوهای مضر این اشعه قرار دارند. وجود این اشعه در نور خورشید باعث آفتاب سوختگی پوست بدن میشود. به لحاظ فعالیت های روزانه افراد و شرایط زندگی، گاهی اوقات انسان مجبوراست، در زمان، مکان و مسیر طولانی تر و ساعات نزدیک به ظهر برای بازدید یا دسترسی به برخی مکان ها پیاده روی کند؛ پیاده روی در مسیرهای بازدید از مراکز فرهنگی تاریخی، نیز یکی از پیاده روی هاست که در بیشتر مواقع، بازدید کنندگان با آفتاب سوختگی مواجه و لطمات جبران ناپذیری مواجه می شوند. پژوهش حاضر ضمن بررسی طول موج های اشعه ماوراء بنفش، در مسیرهای پر تردد، در طی ساعات تابش خورشید، میزان شار، انرژی برخورد شده به افراد را در طول موج های UVA، UVB و UVC محاسبه و نقاط ، مکان ها و مسیر های پر خطر و نیز محدوه زمانی خطر را بر حسب سه نوع طول موج مشخص اشعه ی ماوراء بنفش )A, B, C( شناسایی و مدل ایمنی پیاده روی در اطراف مکان هایی که مراجعه کنندگان مجبور هستند برای رسیدن به آنها یا در محوطه آنها پیاده روی کنند را ارایه می کند.

کلیدواژه ها:

مدل ایمنی ، پرتوهای فرابنفش )UV( ، مسیرهای خطر ، آفتاب سوختگی ، اماکن فرهنگی تاریخی ، استرالیا. تحلیل مکان مبنا.