استحکام الاستیک داربست های نانوفیبری کامپوزیت PLGA-Fibrin متاثر از مشخصات ساختاری داربست و ترکیب ماده
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: اولین کنفرانس ملی پژوهش های کاربردی در علوم برق ،کامپیوتر و مهندسی پزشکی
- کد COI اختصاصی: ECMECONF01_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 779
نویسندگان
Ph.D دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، گروه بیوشیمی، نجف آباد، ایران
M.Sc دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، گروه مهندسی بافت ، نجف آباد، ایران
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات بیوسنسور، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، اصفهان، ایرانPh.D
چکیده
داربست های ساخته شده از ترکیب یک بیومتریال مصنوعی مانند PLGA و یک پلیمر طبیعی مانند فیبرین مزایای هر دو را برای ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تقسیم سلولی فراهم می آورند تا بتوان به ترمیم، بازسازی و جایگزینی بافت های آسیب دیده پرداخت. هدف از تولید چنین بستری علاوه بر تسهیل اتصال سلولی و ارتقاء زیست سازگاری، حصول مشخصات ساختاری و مکانیکی سازگار با محل آناتومیکی پیوند، متناسب با فرایند رشد دورن تنی و برون تنی، بازسازی بافتی و دستکاری جراحی در حین پیوند می باشد. وجود ارتباط، تناسب و توازن بین جنس ماده و مشخصه های ساختاری-حجمی داربست با رفتار مکانیکی آن پیش از این به اثبات رسیده است و در این مطالعه به منظور روشن شدن الگوی این تناسب و توازن در داربستهای الکتروریسی شده کامپوزیت PLGA/Fibrin، محلولهای PLGA:Fibrin %10 با نسبتهای مختلف 10:0، 9:1، 8:2 و 7:3 تهیه و پس از بهینهسازی پارامترهای الکتروریسی، داربست هایی جهتمند و تصادفی تولید شد. مورفولوژی الیاف و تخلخل داربستها به کمک پردازش تصاویر SEM بررسی، ارتباط این دو با نتایج آزمون مکانیکی کششی داربستها مطالعه و نتایج به کمک نرمافزار SPSS تحلیل و گزارش شد. نتایج حاکی از حضور الیافی همگن، بدون بید و قطرات آب و از نظر ضخامت نسبتا همگن می باشد که قطر الیاف تصادفی به صورت معنادار بالاتر از الیاف جهت مند است (به ترتیب در محدوده 0/1 تا 3/5 و 0/15 تا 1/2 میکرومتر) که با افزایش فیبرین ضخامت الیاف کاسته شده است. تخلخل و ارتباط درونی تخلخلها مناسب است (به ترتیب 79/28 تا 82/32 و 20/26 تا 25/4 درصد) که در داربستهای جهتمند کمتر از داربستهای تصادفی است و با افزودن فیبرین مقادیر تا حدی افزایش یافتند . مشخصات مکانیکی تمامی داربستها برای هدف مهندسی انواع بافت ها مناسب است. استحکام کششی نمونه های جهتمند بیشتر از نمونه های تصادفی است که با افزایش فیبرین ویسکوزیته کاهش و درنتیجه استحکام کششی و الاستیسیته نمونه ها کاهش یافته است. افزایش درصد فیبرین از یک سو باعث کاهش قطر الیاف و در نتیجه کاهش شدید مقاومت الاستیک در داربست های جهتمند و کاهش نسبی آن در داربستهای تصادفی شد و از سوی دیگر بر تخلخل و ارتباط درونی تخلخل داربستها و ای این نظر بر مدول الاستیک داربستها تاثیر چشمگیری نداشته است. بنابراین اینگونه می توان بحث کرد که افزودن فیبرین قطر الیاف را کاسته و منجر به تولید الیافی همگن تر از نظر ضخامتی شد تا مجموعه این دو منجر به کاهش مقاومت کششی داربستها شود.کلیدواژه ها
داربست کامپوزیت، الکتروریسی، ضخامت الیاف، تخلخل، مدول الاستیکمقالات مرتبط جدید
- کنترل سیستم قدرت هیبریدی مبتنی بر تولید تجدیدپذیر با استفاده از کنترل کننده مرتبهکسری فازی
- طراحی کارآمد سیستم مدیریت انرژی ریزشبکه الگوریتم بهینه سازی Remora
- EEG Signal Complexity Analysis Based on Chaos Theory Approach
- افزایش برداشت کارآمد انرژی خورشیدی در حلقه کنترل MPPT با الگوریتم تصادفی
- کنترل منطق فازی برای سرعت موتور القایی روتورسیم پیچ با بازیا بی لغزش انرژی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.