ندا قهاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه مازندران
عبدالحمید صفایی قادیکلایی - استاد گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه مازندران

در سال های اخیر، به همگرایی بین زنجیره های تامین و پایداری توجه شده است. تمرکز بر روی زنجیره های تامین، گامی به سوی پذیرش و ت وسعه وسیع پایداری است. پیاده سازی سیستم مدیریت زنجیره تامین پایدار می تواند به تضمین مزایای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی صنایع و مشتریان کمک کند و همچنین تکنیک های زیست محیطی، اجتماعی و مدیریت زنجره تامین را با هدف جلوگیری یا به حداقل رساندن تخریب محیط زیست، بهبود پایداری اجتماعی و افزایش پایداری اقتصادی ادغام کند. با این حال ایجاد پایداری یکی از چالش های کلیدی جامعه به شمار می آید که نیازمند اقدامات هماهنگ و متمرکز از سوی سازمان های دولتی، مدیران سازمان ها، مدیریت و نیز مشتریان وعموم مردم است. تصویب و اجرای زنجیره تامین پایدار آسان نیست و شامل چندین موانع و چالش ها از نظر فرموله کردن استراتژی به کارگیری مناسب از منابع طبیعی، نوآوری های فناوری برای توسعه بهتر فرایند و کیفیت و مقابله با دوگانگی اجتماعی و اقتصادی می باشد. در مقاله حاضر، ضمن تعریف موضوع به مطالعه تطبیقی پژوهش های تجربی در زمینه شناسایی موانع موثر بر زنجیره تامین پایدار و تبیین وجوه مشترک نتایج این تحقیقات پرداخته شده و به موانعی چون کمبود سیستم های یکپارچه در طراحی و پیاده سازی استراتژی و سیاست های توسعه پایدار، عدم تعادل مزایای اقتصادی، اجتماعی و زیست اجتماعی و زیست محیطی، مشکلات مربوط به تعهد و حمایت مدیریت عالی، فقدان انگیزه های تشویقی برای سازمان های کسب و کار، عدم آگاهی تخصص و مهارت نیرو کار در مورد مزایا و روش های تولید پایدار، کمبود آگاهی مشتریان نسبت به محصولات و خدمات پایدار، فقدان علاقه و تلاش های هماهنگ از سوی ذینفعان اشاره شد و نتیجه گیری گردید که با استفاده از این عوامل در تمام مراحل طراحی به منظور بیشینه کردن ارتقاء سطح عملکرد زنجیره تامین پایدار است.

مطالعه تجربی، موانع موثر، زنجیره تامین پایدار