مهسا محمدی فر - دانشجوی دکتری پردیس کیش دانشگاه تهران

از ابتدای تاریخ معماری، از شیوه های متنوع برای کاهش اثر نور مستقیم و شدید خورشید و فراهم آوردن شرایط زیست مطلوب استفاده می شد که این شیوه ها در ملل مختلف با الگوهای متنوع اما اصول مشابه دیده می شود. در این مقاله سعی شده تا ضمن معرفی گونه های متفاوت آفتاب شکن ها در معماری کهن و معاصر خاورمیانه و جنوب آسیا، آنها را از جنبه های کیفی، عملکردی و اقلیمی مورد بررسی قرار دهد و خصوصیات کالبدی، مزایا و معایب آنها برای استفاده طراحان جهت حصول معماری اقلیمی مطلوب ارایه کند. مقاله حاضر پژوهشی کیفی و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای است.

آفتاب شکن، معماری پایدار، خاورمیانه، جنوب آسیا