فرشاد نصرالهی - دکتری تخصصی انرژی معماری، استادیار معماری دانشگاه هنر اصفهان
محمدرضا میرچی - دانشجوی کارشناسی ارشد انرژی معماری، دانشگاه هنر و معماری پارس

از آنجا که 40 ٪ از مصرف انرژی مربوط به بخش ساختمان است و بخش عمده آن صرف سرمایش و گرمایش می شود،راهکارهای طراحی غیرفعال، کمک قابل توجهی به کاهش مصرف انرژی می کند در گذشته نچندان دور گرمای طاقت فرسادر اقلیم گرم ایران (مناطق مرکزی با اقلیم گرم وخشک و مناطق سواحل جنوبی ایران با اقلیم گرم ومرطوب) باعث بوجودآوردن عناصر خلاقانه ای همچون بادگیر، جهت تهویه طبیعی ساختمان ها بوده است.امروزه با توجه به ساخته شدن ساختمان های چندین طبقه و عدم کارایی کافی بادگیرها به علت افت فشار باد و ملاحظاتدیگر معماری، شاهد عدم کاربرد این عنصر در ساختمان های معاصر هستیم. با این وجود مطالعات جدید پژوهشگران نشانمی دهد می توان با ترکیب بادگیر و دودکش خورشیدی تا حد قابل توجهی به مشکلات کارکردی این سیستم فایق آمد واین سیستم تلفیقی می تواند جایگزین مناسبی برای بادگیر های گذشته باشد. با بکارگیری این بادگیر های مدرن در کنارسیستم های تهویه مکانیکی می توان تا حد قابل توجهی از مصرف انرژی کاست.در این مقاله، سعی شده است راهکاری جدید و تکمیلی بوسیله بکارگیری پنل های هیدروسرامیکی در سیستم بادگیرمدرن، ارایه شود و سطح کیفی این عنصر را ارتقا بخشد.دراین نوشتار ابتدا سیستم تلفیقی بادگیر و دود کش خورشیدی در دو اقلیم گرم وخشک و گرم ومرطوب مورد بررسی قرارگرفته و کارایی آن در این دو اقلیم سنجیده می شود سپس طرح ارتقای کیفی آن با پنل های هیدروسرامیکی ارایه میگردد. لازم به ذکر است با توجه به عدم ساخت نمونه واقعی، جهت اطمینان از صحت و اعتبار تحقیق، به آنالیز های گرفته شدهتوسط نرم افزار های انرژی پلاس و فلوینت و حل عددی مسایل اشاره شده در پیشینه تحقیق، رجوع شده و مبنای معادلاتیو عددی قرار گرفته است.

اقلیم گرم و مرطوب، تهویه، بادگیر، دودکش خورشیدی، پنل های هیدروسرامیکی