مهندسی تولید بتن بادوام و پایدار با هدف کاهش گازهای گلخانه ای و آلایندگی محیطی

به موازات پیشرفت و توسعه جامعه بشری، نیاز به ساخت و ساز بناهای گوناگون از قبیل سدها، پل ها، برج هایتجاری و مسکونی، سازه های زیرزمینی مانند تونل ها و ایستگاه های مترو و ... روز به روز در حال افزایش می باشد. بتن،علی رغم آنکه مواد تشکیل دهندهء آن، در دسترس و ارزان است و میزان مصرف مواد اولیه، قابل تغییر و بنا بر شرایطمصرف و محل استفاده، متغیر است؛ از سویی دیگر، تولید سیمان بعنوان یکی از ارکان اصلی تهیه بتن، هم اکنون دومینتولید کنندهء اصلی دی اکسید کربن در جهان بوده و اثرات زیست محیطی فراوانی به همراه دارد؛ همچنین، برداشت بیرویه شن و ماسه، جهت تامین سنگدانه مورد نیاز بتن، موجب به هم خوردن تعادل اکوسیستم رودخانه ها و تخریب حریمبستر آب های جاری می گردد. با افزایش نیاز به تولید بتن، به ویژه در کشورهای توسعه یافته غربی سعی و تلاش جدیدر جهت بکارگیری تکنولوژی برای کاهش عوامل آلاینده صنعتی انجام گرفته است حال آنکه در کشورهای در حال توسعه،تلاش وکوشش در راستای پیشرفت و دستیابی هر چه سریع تر در زمینه صنایع و تکنولوژی های مدرن، توجه آنان را ازپرداختن به مسایل زیست محیطی بازداشته است. با اعتقاد به اینکه درصورت بهره گیری از تکنولوژی های نوین، ایجادنوآوری و رعایت استانداردها، بتوان آیندهء بهتری را برای نسل های بعدی رقم زد.

کلیدواژه ها:

بتن ، الیافی ، سیمان ، شن و ماسه ، توسعه پایدار ، نوآوری ، محیط زیست ، تونل ، کامپوزیتی