چالش های بارزدایی در سیستم های قدرت با نفوذ بالای منابع انرژی تجدیدپذیر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 404

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IEC12_135

تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

با افزایش روزافزون تقاضا برای انرژی الکتریکی، چالش های جدیدی پیش روی صنعت برق قرار گرفته است؛ یکی از این چالشها محدودیت در ذخایر سوختهای فسیلی و افزایش ملاحظات زیست محیطی است که سبب گسترش استفاده از انرژیهای نو در دهه های اخیر شده است. لذا روند رو به رشد استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، باعث افزایش توجهات به تاثیر دینامیکی این انرژی ها در پایداری شبکه قدرت شده است و لازم است آثار حضور این منابع در شبکه بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در میان انواع مختلف انرژی های نو، تولیدات بادی سریع ترین رشد و بیشترین استفاده را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر روش های مختلفی برای بارزدایی در سیستمهای قدرت برای جلوگیری از فروپاشی و خاموشی سراسری شبکه پیشنهاد شده است اما در این روشها به ندرت نقش منابع تجدیدپذیر انرژی در شرایط اضطراری شبکه مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که افزایش نفوذ توربین های بادی در سیستم قدرت، حدود پایداری، رفتار دینامیکی، فرکانس و ولتاژ را تحت تاثیر قرار میدهد لازم است نفوذ بالای منابع بادی نیز در روشهای حذف بار در نظر گرفته شود. همچنین یکی از چالش های موجود در بهره برداری از این منابع ،تغییرات سرعت باد میباشد که پدیدهای تصادفی محسوب گشته و موجب نوسان در توان تولیدی خروجی میشوند. در مقاله حاضر چالش های بارزدایی در شرایط اضطراری شبکه بررسی شده و در راستای بهبود برنامه های بارزدایی و افزایش کارآمدی آنها پیشنهاداتی ارایه شده است. بدین منظور شبیهسازی در شبکه 39 باسه New England و در محیط نرم افزار DIgSILENT انجام شده است که نتایج شبیه سازی حاکی از آن است با افزایش نفوذ منابع بادی در سیستم قدرت و کاهش اینرسی معادل شبکه، کنترل اضطراری سیستم قدرت دشوارتر شده و لازم است طرحهای حفاظتی در حضور این منابع مورد بازبینی قرار گیرد

کلیدواژه ها:

حذف بار-پایداری فرکانس-منابع بادی-کاهش اینرسی معادل شبکه- ژنراتورهای DFIG

نویسندگان

فرزانه زارع

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

علی محمد رنجبر

دانشگاه صنعتی شریف

فرامرز فقیهی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران