رابطه بین کیفیت حسابرسی، ساختار مالکیت و کیفیت اقلام تعهدی

این پژوهش اثر تعاملی کیفیت حسابرسی بر رابطه ی بین سختار مالکیت و کیفیت اقلام تعهدی را بررسی می کند. متغیر وابسته این پژوهش کیفیت اقلام تعهدی است. متغیر مستقل آن ساختار مالکیت (مالکیت نهادی و مالکیت مدیریتی) می باشد. همچنین در این پژوهش از کیفیت حسابرسی ( اندازه حسابرس و تخصص در صنعت حسابرس) به عنوان متغیر تعدیل گر استفاده می شود. در این تحقیق از اندازه شرکت و اهرم مالی ، به عنوان متغیر های کنترلی استفاده می شود. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادرا تهران است که پس از در نظر گرفتن شرایطی تعداد 196 شرکت به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده اند. دوره تحقیق 8 سال(1386 تا 1393) می باشد که داده های مورد نیاز از صورتهای مالی حسابرسی شده استخراج شده است. برای آزمون فرضیات از رگرسیون حداقل مربعات تجمیع شده استفاده شده است. یافته اصلی این پژوهش حاکی از آن است که بین ساختار ساختار مالکیت و کیفیت اقلام تعهدی رابطه معناداری وجود ندارد و همچنین کیفیت حسابرسی تاثیرس بر رابطه بین این دو متغیر ندارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت اقلام تعهدی ، کیفیت حسابرسی ، مالکیت نهادی ، مالکیت مدیریتی