غزاله پورمعصومی - کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اصفهان،
سحر نصری - کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اصفهان،

با توجه به فعالیت های بی حد و مرز انسان در محیط زیست و تخریب های بی شماری که در آن انجام داده و محدودیت هایی نیز که محیط زیست در تجدید حیات خود دارد، بهره برداری از محیط می بایست پس از ارزیابی منابع و در چارچوب توان ها و ظرفیت های محیط صورت گیرد. بدین سبب در دهه های، اخیر محیط زیست پس از امنیت جهانی و اقتصاد جهانی تبدیل به سومین موضوع بحث بر انگیز بین کشورهای جهان شده است. از این رو این پژوهش با هدف کاهش اثرات زیست محیطی طرح های توسعه و پروژه های شهری، به ارزیابی شرح خدمات تهیه طرح های جامع و تفصیلی (قرار داد تیپ 12)، پرداخته است. در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی، داده ها و اطلاعات گردآوری شده مورد بررسی قرار گرفته؛ و این نتیجه حاصل شده است که این قرار داد در زمینه بعد زیست محیطی، راهکارهای کامل و قابل اجرایی را ارایه نداده و از طرفی این فقدان وجود راهنما و ضوابط مناسب در این بعد سبب افزایش رد پای اکولوژیکی طرح ها و پروژه های توسعه شده ، لذا در این مقاله به ارایه پیشنهاداتی برای اصلاح نارسایی های قرار داد تیپ 12 پرداخته شده و شاخص هایی جهت تکمیل آن از جنبه بعد زیست محیطی ارایه شده است.

شرح خدمات طرح جامع و تفصیلی، قرارداد تیپ 12، برنامه ریزی محیط زیست