شیدا ناظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز،
مجید رحیمی - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم،

برنامه ریزی شهری به دنبال ارتقای کیفیت زندگی ساکنان شهر و ساختن شهری مناسب برای زندگی (سر زندگی) است. رسیدن به این قضیه با شناخت بهتر موضوع و عوامل موثر بر آن امکان پذیر می شود. اصولا سرزندگی با چارچوب مفهومی خاصی مشتمل بر کلیدواژگان و اصطلاحات مرتبط طرح می شود: در دسترس بودن، عدالت و مشارکت، آسایش و آرامش، تعاملات اجتماعی، حضورپذیری، امنیت و پاسخگویی از جمله عواملی هستند که مفهوم سرزندگی را تعریف و به آن عینیت می بخشند. کیفیت زندگی که شهروندان تجربه می کنند به دسترسی آن ها به زیرساخت ها (وسایل حمل و نقل، آب و بهداشت)، مواد غذایی، هوای پاک، سکونت قابل وصول، کار و شغل مناسب و فضای سبز و پارک ها بستگی مستقیم دارد. دسترسی متفاوت و ناهمگون شهرنشینان به زیرساخت ها نوعی بی عدالتی محسوب می شود و سرزندگی شهر با بررسی حق مردم در تصمیم گیری برای شهر و نیازهای خود تعیین می شود. هدف ازپژوهش حاضر، نقش مدیریت شهری در ایجاد سر زندگی شهری می باشد. برای این منظور عوامل موثر در ارتقاء سرزندگی فضاهای عمومی ازطریق ساماندهی منظرشهری، بررسی می شود. روش تحقیق بر اساس جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آن ها به روش توصیفی تحلیلی می باشد. پس از انتخاب نمونه تعداد 391 پرسشنامه تهیه و توزیع شده، و نتایج آن با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد که در این زمینه پس از اعمال ضرایب اهمیت به هر مولفه خیابان لطفعلی خان زند با امتیاز 69/0، سرزنده ترین خیابان محسوب می شود؛ پس از آن خیابان ستارخان با امتیاز 469/0 در رتبه دوم و خیابان ملاصدرا با امتیاز 187/0 در رتبه سوم قرار دارد.

سرزندگی، مدیریت شهری، شیراز، فضاهای عمومی، عملکردی، زیست محیطی و ادراکی-زیباشناسی.