راهکارهایی برای افزایش رقابت پذیری اقتصادی کلانشهر تهران با توجه به تجارب جهانی مدیریت شهری

مفهوم رقابت پذیری شهری اکنون به رویکرد و مفهومی مهم و اساسی به ویژه برای مدیران و برنامه ریزان شهری بدل شده است، بر اساس گزارش پروژه رقابت پذیری کلان شهرهای دنیا که به رتبه بندی 500 شهر برتر دنیا از لحاظ شاخص رقابت پذیری می پردازد، تهران در رتبه 332 قرار گرفته است. در ایران، سیاست گذاری شهری و منطقه ای و به ویژه جایگاه موضوع رقابت پذیری شهری برای سیاست گذاران و مسیولین شهری به خوبی شناخته نشده و سازوکار خاصی برای بهره برداری در شرایط خاص اقتصاد جهانی پیش بینی نشده است. حال آنکه، ارتقای سطح رقابت پذیری شهرها، ضرورتی برای تحقق پایداری آنها در مواجهه با فشارهای سیاسی و اقتصادی در عصر جهانی شدن است. بر همین اساس، این مقاله درصدد است تا با روش توصیفی- تحلیلی فضای رقابتی کلان شهرها را با تمرکز بر شهر تهران و با توجه به بعد اقتصادی به بحث گذاشته، چگونه رویکرد هوشمندی رقابتی و کاربرد ابزار استراتژی یابی را در حوزه مدیریت شهری به تحلیل درآورد؛ لذا مقاله حاضر، به منظور بهره مندی سیاست گذاران شهری از مزایای مثبت رقابت پذیری اقتصادی شهرها، به ضرورت مطالعه و رفع چالش و موانع رقابت پذیری شهری تاکید دارد. در پایان و به عنوان نتیجه مطالعه، چارچوبی مبتنی بر رقابت پذیری اقتصادی شهرها با تاکید بر عوامل موثر بر شاخص رقابت پذیری شهری پیشنهاد شده است که با استفاده از این چارچوب می توان به اهداف اساسی شهر دست یافت.

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری ، رقابت پذیری شهری ، اقتصاد شهری ، مدیریت شهری ، شهر تهران