رضا مویدفر - استادیار گروه مهندسی عمران،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه اراک،اراک،ایران-
محمدرضا سلطانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران،دانشکده فنی مهندسی،دانشگاه اراک،اراک،ایران-

مدل ضریب رشد دیترویت رویکردی مبنی بر تکرار است .به گونه ای که ابتدا سفر ها با شرایط اولیه تطبیق دارند.پس از محاسبه مجموع سفر های جدید وضرایب رشد جدید سفر ها بین نواحی مختلف نیز با شرایط جدید منطبق میشود و در مورد مدل فراتر یکی از تکنیک ها برای توزیع سفر روش ضرایب رشد میباشد که به وسیله توماس فراتر درسال 1954 ابداع شد . در آن زمان از این تکنیک به ندرت استفاده میشد ولی اکنون به طور خیلی گسترده ایی در مدل های توزیع سفر به کار برده میشود. هدف از انجام این پروژه توسعه برنامه ای برای مدل فراتر و دیترویت در محیط نرم افزار متلب می باشد. پس از انجام فرآیند مدلسازی، مقایسه ای مابین نتایج حاصل از دو روش فوق الذکر و مدل احتمالی عمومی و همچنین محاسبه میزان خطا برای هرکدام از مدلها و در نهایت پیدا کردن بهترین مدل جهت محاسبه ماتریس مبدا-مقصد سفر میباشد. به طور خلاصه در مورد معایب روش دیترویت و فراتر اینگونه میتوان نوشت که به جای هر نسبت یک ضریب رشد که تا سال طراحی ثابت است در نظر گرفته میشود، یعنی تغییرات عمده قابل پیش بینی نیست. حوزه هایی که تبادل سفر در سال پایه صفر باشد در سال افق طرح نیز صفر است. از مزایای آن میتوان این موارد اشاره کرد که این مدل به دلیل عدم استفاده از فاکتور های بازدارنده استفاده راحتی دارند، استفاده از این مدل ها ساده و ارزان است، چون هیچ متغییری به جز مشاهده وجود ندارد و کالیبره نمشود.

بهنگام سازی، دیترویت، فراتر، مدلسازی