ساجده کریمی کندزی - استادیاروهییت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی نطنز ایران
عباس تارمست - کارشناس مهندس عمران راه و ساختمان

هر مسکن به عنوان سرپناه از دیرباز مورد توجه بشر بوده است. اما امروزه مفهومی فراتر از یک سرپناه پیدا کرده است و نقش آن در چگونگی کیفیت کالبدی شهرها حایز اهمیت فراوان می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص های کیفی در توسعه پایدار مسکن شهری می باشد. روش پژوهش به شیوه توصیفی بوده که با مراجعه به منابع مختلف در زمینه شاخص های کیفی مسکن در شهرها و نقش آنها در توسعه پایدار پرداخته شده است. نتایج بیانگر آن است که مبحث کیفیت سکونت به عنوان شاخص ارزیابی رفاه جامعه در سطح جهانی خود را نمایان میکند. زیرا که صرفا ایجاد مسکن بدون توجه به خواسته های مصرف کننده نه تنها کارساز نیست بلکه زمینه ساز مشکلات اجتماعی واقتصادی و زیرساختی خواهد شد. با توجه به اهمیت مسکن در ساختار شهرهای امروزی و زندگی شهروندان توجه به اصول توسعه پایدار در جهت عدالت فضایی و اجتماعی و ساختار کالبدی شهرها، مطلوبیت کمی و کیفی کاربری ها به ویژه کاربری مسکونی و مقوله مسکن امری مهم است. پرداختن به کیفیت مسکن می تواند ضمن ایجاد مساکن ایمن، مقاوم، شرایط را برای آرامش روحی و روانی ساکنان آن فراهم نموده و زمینه ساز توسعه پایدار شهری در این زمینه می شود.

شاخص های کیفی، توسعه پایدار، مسکن، شهر.