نگار کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی معماری،موسسه غیرانتفاعی خزر،
محمدحسن زال - دکتری باستان شناسی ،
مجید احمدنژادکریمی - کارشناس ارشدتکنولوژی معماری،

خانه، مبدا و مقصد زندگی روزمره انسان است. انسان ها برای کار و فعالیت های اجتماعی از آن خارج می شوند و پس از کار و کسب تجربه به خانه بازمی گردند. خانه گوشه ای است که ما پس از تجربه ابعاد مختلف جهان پیرامون، به آن بازمی گردیم. خانه برای انسان از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید. بنابراین خانه باید بتواند در فضای درونی و جلوه بیرونی خود، توقع (مرکز دنیای فردی بودن) را برآورده کند. امروزه به علت جبر زندگی و یا تک بعدی نگری و اصل قرار گرفتن اقتصاد، بسیاری از ارزش های انسانی و اجتماعی و بومی و فرهنگی نادیده گرفته می شود. در اثر این برنامه ریزی، انسان ها به صورت توده ای در کنار هم قرار می گیرند که به جای ایجاد یک مسکن مناسب با شرایط آسایش فیزیکی و روانی، فقط پاسخگوی حداقل نیاز فرد بوده و به عنوان سرپناه برای درامان بودن و ادامه دادن زندگی روزمره استفاده می شود. اما اغلب مسکن هاتوان برآورده کردن نیازهای انسان هاراندارندودرچارجوب معماری پایداروفاکتورهای آن ازجمله فرهنگی،اقلیمی،صرفه جویی انرژی،زیست محیطی وعامل متعدد دیگری نمی باشند. به دلیل کاهش انرژی های فسیلی وهمچنین ازبین رفتن محیط زیست هدف ازارایه این مقاله بررسی معماری پایداردرمجموعه های مسکونی برای آرامش بخشیدن به زندگی انسان هاوهمچنین صرفه جویی درانرژی وجلوگیری ازتخریب محیط زیست می باشد. طراحی مجموعه مسکونی با رویکرد توسعه پایدار طرحی است مردمی ، و هدف اصلی این تحقیق طراحی مجموعه مسکونی است که بتواند با احترام به محیط زیست و منابع انرژی ،متناسب با نیازهای طراحی بهره برده و گامی در جهت ایجاد و الگویی پایدار در سکونت و بهینه سازی مصرف انرژی بردارد.این مقاله بابررسی وتجزیه وتحلیل جمع آوری اطلاعات ازطریق کتابخانه ای صورت گرفته است.

مجموعه مسکونی، پایدار،معماری پایدار،مجموعه مسکونی پایدار